سبتی، احمد بن هارون الرشید بن المهدی بن المنصور العباسی. او یکی از زهاد روزگار خویش بود و دنیا راترک گفت و ولایت خویش رها کرد. و او را از آنروسبتی گفتندی که بروزهای شنبه بکار شدی و از مزد آن دیگر روزهای هفته نفقه کردی و بعبادت پرداختی. وفات وی به سال 184 هجری قمری بود و گور وی به بغداد است
سبتی، احمد بن هارون الرشید بن المهدی بن المنصور العباسی. او یکی از زهاد روزگار خویش بود و دنیا راترک گفت و ولایت خویش رها کرد. و او را از آنروسبتی گفتندی که بروزهای شنبه بکار شدی و از مزد آن دیگر روزهای هفته نفقه کردی و بعبادت پرداختی. وفات وی به سال 184 هجری قمری بود و گور وی به بغداد است
ابوالعباس احمد بن ابی احمد بن القاص. یکی از مشاهیر فقهای شافعی است و در فقه شاگرد ابن سریج بوده، او راست: التلخیص، ادب القاضی، المواقیت، المفتاح و غیره. اهم آثار وی صغیرالحجم و کثیرالفائده میباشد. او از واعظان معروف به وده و گویند تا طرسوسه سفر کرده و بسال 335 هجری قمری درگذشته است. (قاموس الاعلام ترکی). رجوع به ابن قاص و ابوالعباس احمد بن ابی احمد در همین لغت نامه شود
ابوالعباس احمد بن ابی احمد بن القاص. یکی از مشاهیر فقهای شافعی است و در فقه شاگرد ابن سریج بوده، او راست: التلخیص، ادب القاضی، المواقیت، المفتاح و غیره. اهم آثار وی صغیرالحجم و کثیرالفائده میباشد. او از واعظان معروف به وده و گویند تا طرسوسه سفر کرده و بسال 335 هجری قمری درگذشته است. (قاموس الاعلام ترکی). رجوع به ابن قاص و ابوالعباس احمد بن ابی احمد در همین لغت نامه شود
ضبی. او پس از مرگ وزیر جلیل، صاحب بن عباد به سال 378 هجری قمری با ابوعلی بن حمویه اصفهانی سمت وزارت فخرالدوله بویهی یافتند و برای این شغل ده هزار دینار پیشکش خزانۀ فخرالدوله کردند و دست ظلم و تعدی برآوردند و مال مالداران بمصادره بگرفتند چنانکه از قاضی ری عبدالجبار شافعی به تهمت اطالۀ لسان نسبت بصاحب بن عباد سه هزار هزار درم بستدند و ظاهراً تا گاه مرگ فخرالدوله همین مقام داشتند. رجوع به ص 351 حبیب السیر ج 1 و ص 121 دستورالوزراء و تاریخ بیهقی چ ادیب ص 612 و یتیمه ج 3 ص 117 شود
ضبی. او پس از مرگ وزیر جلیل، صاحب بن عباد به سال 378 هجری قمری با ابوعلی بن حمویه اصفهانی سمت وزارت فخرالدوله بویهی یافتند و برای این شغل ده هزار دینار پیشکش خزانۀ فخرالدوله کردند و دست ظلم و تعدی برآوردند و مال مالداران بمصادره بگرفتند چنانکه از قاضی ری عبدالجبار شافعی به تهمت اطالۀ لسان نسبت بصاحب بن عباد سه هزار هزار درم بستدند و ظاهراً تا گاه مرگ فخرالدوله همین مقام داشتند. رجوع به ص 351 حبیب السیر ج 1 و ص 121 دستورالوزراء و تاریخ بیهقی چ ادیب ص 612 و یتیمه ج 3 ص 117 شود
